*در وندیداد (بخشی از اوستا) برای آزردن سگ، مجازات هایی سنگین حتی اعدام تعیین شده است. به بخشی از مجازات ها برای رنجاندن این حیوان که در وندیداد آمده بنگرید:

اعدام
ـ دادن استخوان سفت یا خوراک داغ به سگ نگهبان گله یا نگهبان ده. (وندیداد، ج 3، ص 1478، فرگرد 15، شماره 3)
ـ زدن یا رماندن یا خروشیدن یا پا به زمین کوبیدن از پشت سر سگ ماده ی آبستن. (وندیداد، ، ج 3، ص 1478، ف 15، ش 5)
ـ انداختن سگ ماده ی آبستن در گودال یا چاه یا پرتگاه یا رود یا راه آب (فاضلاب) که در اثر آن زخمی شده بمیرد.  (وندیداد، ، ج 3، ص 1478، ف 15، ش 6)

1000 تازیانه
دفن سگ مرده در زمین به مدت نصف سال: 500 ضربه ی محکم تازیانه ی اسب رانی و 500 تازیانه ی چرمین. (وندیداد، ج 1، ص 360، ف 3، ش 36)

2000 تازیانه
دفن جسد سگ به مدت یک سال در زمین: 1000 تازیانه ی اسب رانی و 1000 تازیانه ی چرمین. (وندیداد، ج 1، ص 360، فرگرد 3، ش 37)

1600 تازیانه
کشتن سگ نگهبان گله: 800 تازیانه ی اسب رانی و 800 تازیانه ی چرمین. (وندیداد، ج 3، ص 1332، ف 13، ش 12)

1400 تازیانه
کشتن سگ نگهبان ده: 700 تازیانه اسب رانی و 700 تازیانه چرمین. (وندیداد، ج 3، ص 1332، ف 13، ش 13)

1200 تازیانه
کشتن سگ شکاری: 600 تازیانه اسب رانی و 600 تازیانه چرمین. (وندیداد، ج 3، ص 1333، ف 13، ش 14)

1100 تازیانه
کشتن توله سگ: 500 تازیانه تازیانه اسب رانی و 600 تازیانه چرمین. (وندیداد، ج 3، ص 1333، ف 13، ش 15)

2000 تازیانه
مجازات کشتن خارپشت: 1000 تازیانه اسب رانی و 1000 تازیانه چرمین. (وندیداد، ج 3، ص 1330، ف 13، ش 4) (ظاهرا خارپشت را نوعی سگ می دانستند)

400 تازیانه
اگر در زمینی انسان یا سگی مرد (پس از انتقال جسد) تا یک سال نباید کسی در آن زمین کشاورزی کند و بر آن آب روان کند و الا به او 200 تازیانه ی محکم با شلاق اسب رانی و 200 تازیانه با شلاق چرمین زده می شود. (وندیداد، ج 2، ص 681 ـ 682، ف 6، ش 4 و 5)

مجازات و کفاره ی کشتن سگ آبی
ده هزار ضربه ی محکم با شلاق اسب رانی.
ده هزار ضربه با شلاق چرمی.
جمع آوری و بردن ده هزار پشته از هیزم های سخت خشکیده برای آتش اهورامزدا.
جمع آوری و بردن ده هزار پشته از هیزم های نرم برای آتش اهورامزدا.
ده هزار از دسته های برسم را ببندد.
ده هزار پیمانه شربت آمیخته با هوم و شیر برای آبهای نیک.
کشتن ده هزار مار.
کشتن ده هزار مارهای سگ صورت (شاید منظور نوعی بزمجه یا مارمولک باشد).
کشتن ده هزار لاک پشت.
کشتن ده هزار وزغ.
کشتن ده هزار مورچه ی دانه کش.
کشتن ده هزار مورچه ی گزنده ی کوچک زیان رسان.
کشتن ده هزار جانور سرگین گردان. (جانوری کوچک شبیه کفش دوزک که فضولات انسان را به اندازه ی چندین برابر جثه ی خود روی زمین می غلتاند و به لانه می برد)
کشتن ده هزار مگس
تخریب ده هزار سوراخ حیوانات زمینی و... (وندیداد، ج 3، ص 1429 ـ 1430 ف 14، ش 1 ـ 6)

1600 تازیانه
اگر کسی سگ نگهبان گله را با سلاح زخمی کند به طوری که بی هوش شود و روح از تنش جدا شود، 1600 ضربه شلاق می خورد. (وندیداد، ج 3، ص 1332، ف 13، ش 12)1400تازیانه
اگر کسی سگ نگهبان روستا را با سلاح زخمی کند به طوری که بی هوش شود و روح از تنش جدا شود، 1400 ضربه شلاق می خورد. (وندیداد، ج 3، ص 1332، ف 13، ش 13)

1200 تازیانه
اگر کسی سگ ولگرد را با سلاح زخمی کند به طوری که بی هوش شود و روح از تنش جدا شود، 1200 ضربه شلاق می خورد. (وندیداد، ج 3، ص 1333، ف 13، ش 14)

1000 تازیانه
اگر کسی توله ی سگ و چندین نوع سگ دیگر را زخمی کند به طوری که بی هوش شود و روح از تنش جدا شود، 1000 ضربه شلاق می خورد. (وندیداد، ج 3، ص 1333، ف 13، ش 15 و 16)

400 تازیانه
اگر کسی به سگ نگهبان گله خوراک بد بدهد، گناه آن به اندازه ی آن است که به بزرگ ترین خانواده را خوراک بد داده باشد و 400 ضربه شلاق می خورد. (وندیداد، ج 3، ص 1334، ف 13، ش 20 و ص 1335، ف 13، ش 24)

180 تازیانه
اگر کسی به سگ نگهبان روستا یا خانه خوراک بد بدهد، گناه آن به اندازه ی آن است که به یک خانواده ی متوسط خوراک بد داده باشد و 180 ضربه شلاق می خورد. (وندیداد، ج 3، ص 1334، ف 13، ش 21 و ص 1336، ف 13، ش 25)

140 تازیانه
اگر کسی به سگ ولگرد خوراک بد بدهد، گناه آن به اندازه ی آن است که به شخصی پارسا که دارای ویژگی های یک روحانی است، خوراک بد داده باشد و 140 ضربه شلاق می خورد. (وندیداد، ج 3، ص 1335، ف 13، ش 22 و ص 1336، ف 13، ش 26)

100 تازیانه
اگر کسی به توله ی سگ خوراک بد بدهد، گناه آن به اندازه ی آن است که به یک کودک پاسازاده را خوراک بد داده باشد و 100 ضربه شلاق می خورد. (وندیداد، ج 3، ص 1335، ف 13، ش 23 و ص 1336، ش 27)

1400تازیانه
اگر کسی سگ آبستن را که شیر در پستان دارد بکشد، 1400 ضربه شلاق می خورد. (وندیداد، ج 3، ص  1485، ف 15، ش 50 و 51)

گناه کشتن سگ
کسی که سگ نگهبان گله یا نگهبان ده یا ولگرد یا شکاری تربیت شده را بکشد روح او از این گناه خروش کند و در قیامت وای و فغان کند چونان گرگی که در جنگلی مهیب و ترسناک گرفتار شده باشد. (وندیداد، ج 3، ص 1331، ف 13، ش 8)

دیوزدایی با سگ
اگر سگ یا انسان مرده را از راهی ببرند، از آن راه نمی توان عبور کرد مگر آن مسیر، دیوزدایی و تطهیر شود با سه بار عبور دادن سگ زرد چهارچشم یا سگ سفید دارای گوش زرد. ( 2/868، ف 8، ش 14 و 16)

فراری شدن دیو با نگاه سگ
وقتی که مردی مرد، دیو مرگ حمله می کند اما وقتی که سگ، جنازه را دید آن دیو فرار می کند. (2/741 ـ 742، ف 7، ش1 و 2 و 3)

منبع: وندیداد، ترجمه و واژه نامه و یادداشت‌ها: هاشم رضی، تهران، فکر روز، چاپ اول، 1376 ش.

لینک مرتبط:
اهمیت دادن به سگ، از روی نیاز یا قداست؟